20Memoirs
มองย้อนกลับไปช่วงเวลาที่ผ่านมา เราเห็นตัวเองผูกพันอยู่กับหนังสือหลายต่อหลายเล่ม เมื่อนึกถึงความทรงจำสมัยเป็นเด็ก หนังสือเรื่องนายขนมต้มอาจจะถือเป็นนิยายเล่มหนาๆเล่มแรกที่เราอ่านจบ หรือหนังสือภาพรามเกียรติ์ที่เราแอบขโมยกลับบ้านมาเก็บไว้เองเสียทุ้งชุดเพราะรู้สึกเสียดายที่มันจะอยู่ในห้องสมุดที่ไม่มีใครสนใจรอวันเน่าเปื่อยไป เมื่อโตขึ้นมา การได้รู้จักหนังสือของมูราคามิในช่วงเป็นนักศึกษาก็ดูจะเป็นเรื่องถูกที่ถูกเวลาที่สุด เราหมกมุ่นอยู่กับหนังสือของมูราคามิจนวันนี้กลับรู้สึกว่ามากจนเกินไป ที่กล่าวมานี้คงพูดไม่ได้ว่าเรานับตัวเองเป็นนักอ่านตัวยง แค่ว่าในช่วงชีวิตที่ขึ้นลงก็มักจะมีหนังสือสักเล่มติดมืออยู่เสมอ, Kafka, Hemingway, McCullers, Camus, Calvino, Auster, Conrad, Marquez, Fitzgerald, Orwell และอีกหลายต่อหลายคน นิทรรศการครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะเรื่องราวเหล่านั้น เป็นการรวมกันของสิ่งที่เราสนใจ เป็นการบันทึกความทรงจำผ่านภาพพิมพ์เลตเตอร์เพรส นอกจากนั้นอีกแง่มุมนึงของนิทรรศการนี้ยังเป็นส่วนหนึ่งในความสนใจของเราที่จะขยับขยายอาณาเขตของหนังสือและวัฒนธรรมการอ่านไปสู่พื้นที่อื่นๆ
